Օրինակով մը բացատրեմ, թէ ինչու ամուր է հաւատքս մարդկութեան հանդէպ։ Երկու օր առաջ, տղաս պէտք ունեցաւ կարդալու կառավարական փաստաթուղթ մը, անգլերէն, 1950-ական թուականներէն։ Հ անրութեան համար բաց-հասանելի նիւթ մըն էր, առկայ էր առցանց, բայց շատ վատ կերպով սքան եղած, իմ ու իրեն համար անընթեռնելի ։ Փորձեցինք ամէն բան՝ OCR գործիքներ, արհեստական բանականութեան ծրագիրներ, բայց ոչ մէկը օգտակար եղաւ։ Արհեստական բանականութիւնը, օրինակ, սկսաւ «զառանցել»․ քանի մը բառ հասկնալուն վրայ՝ սկսաւ «արտադրել» երեւակայական պատմութիւններ, որոնք չունէին որեւէ կապ թեմային հետ, որ, ծանօթ էր մեզի անշուշտ։ Այդ պահուն, թուաց, որ անյոյս գործ է ։ Տղաս շարունակեց ջանքերը ու յայտնաբերեց առցանց հարթակ մը, որուն անդամները կը զբաղին հին փաստաթուղթերով։ Գ րառում մը կատարեց այնտեղ ու պարզ ու յստակ բացատրեց խնդիրը եւ խնդրեց օգնութիւն ։ Այն ինչ պատահեցաւ՝ երբեք պիտի չմոռնամ ։ Քիչ ժամանակ անց, չորս անծանօթներ արձագանգեցին։ Մարդիկ, որոնք բնաւ չէին ճանչնար տղաս։ Կատարած էին ջանքը վերարտադրելու թեքսթը եւ ներկայացնելո...
Comments
Post a Comment